Evet, hepimiz bir zamanlar çocuktuk. kimileri çocukluğunu doyuncana, kimileri ise acı içerisinde yahut yetişkin bir birey gibi yaşadı...
Peki hiç düşündükmü? dünden bugüne nelerin değişdiği ve bugünden yarına nelerin değişeceğini?
Kimimiz evet, kimimiz hayır cevabını versekte, bir an olsun düşünmedikmi?
Hayellerimiz, arzularımız, isteklerimiz olmadımı?
Belki evet belkide hayır. sonuç olarak yaşadık. Acısıyla tatlısıyla.... Bundan sonra ne olacak peki? Kardeşlerimiz, Yegenlerimiz, Çocuğumuz ve diğerleri..... Onlara kendimiz gibi bir gelecekmi yoksa umut ettiğimiz geleceğimi bırakacağız....?
Bunu bilmek imkansız olsada zaman gösterir derler.... Lakin he şey bizim elimizdedir....
Proteinken hücreye ordan zigota, bebeklik, çocukluk, yetişkinlik, yaşlılık ve ölüm......
İnancı olanlar kadere inanır ama bilmezlerki Kaderinde sadece DOĞUM ve ÖLÜM yazıldığını....
Çocukluğumuz için, Çocuklarımız için ve Yarınlar için bir aynaya bakıp düşünelim...
Ne yapabilirim?...............
1 yorum:
Bizim çocuklarımız..Bütün saflıklarıyla,yürekten paylaşımlarıyla,henüz bencillik nedir bilmeyen ortak hayalleriyle... Çocuklarımız;umutlarımız,geleceğimiz,bugünlerimiz,
kirlenmeyen-kirlenemeyen sesimiz...
Bugün bütün kirliliğe, savaşlara, kana, bombalara, para hırsındaki patronlara rağmen çocuk kalabilenler.. Yitirmeyenler,yitirilmeyenler...
Yüreğinizin çocuk kalabilmesi dileğiyle onlara güzel bir dünya bırakın istiyorum,bırakalım,bırakabiliriz çünkü.
Yorum Gönder