Zamanın ötesinde gerçekleşen hayal kırıklıklarının oluşturmuş olduğu hüzün bulutları altında parçalanmış siyah şemsiye eşliğinde dans eden sevdalı iki yürek.
Kimi zaman geçmişin gölgelerinden kaçmış geleceğin karanlığına sığınır olmuşlar. Umut, acı ve keder içinde var oluşlarını arar durmuşlar.
Adem ile Havva, kutsanmış iki sevdalı beden. ilk evlatlarının ölümünü görenler, ilk ihaneti ve aldanışı görenler ve il tövbe ile af dileyenler.
Dünyayı ve insanca yaşamayı cennete değiştirmiş kişiler. Tarihi gerçek anlamda yazmış olan kan pıhtısından yaratılmış olanlar.
Meleklerin secde ettikleri.
günümüzde yaşananlar ve yaşanıyor olanlar...
Unutulmamalıdırki her şey geçici ve unutulurdur.
Ne bir ihanet nede bir ölüm kalır insan hayatında.
Ödül, insanın hep idailinde olan arzudur. Bu dünyada ve diğerinde alacağı ödül....
Ne olabilirki. belki bir tutuam acı ve ardında sonsuz mutluluk....
Önemli olan boşlukta savrulan acı içinde feryat eden bedenler gibi olmamakta.....
